<div class = "gone">
<div class = "header">
<div class = "titulo">Uczta dla Wron
<div class = "barra"></div><div class = "sub">History is a wheel, for the nature of man is fundamentally unchanging. What has happened before will perforce happen again.
</div></div> </div><center><div class="text1">
<br>Gdy na tron wstąpił czternastoletni syn Aegona III, pokolenie walczące w Tańcu Smoków doczekało się już dzieci. Kolejne pokolenie, do którego należał także nowy król, Daeron I Targaryen, nie doświadczyło wojny – było nią jednak karmione przez własnych rodziców, podtrzymując niechęć zrodzoną ponad dwadzieścia pięć lat temu. Młody Smok przyrzekł sobie dokończenie dzieła swojego wielkiego przodka. Choć nazywał się Lordem Siedmiu Królestw, był nim jedynie tytularnie. Uważając taki stan rzeczy za niedopuszczalny, szybko ułożył plan podboju Księstwa Dorne. Gdy sceptycy zarzucali mu dziecięcy wręcz optymizm – w końcu sztuka ta nie udała się nawet wtedy, gdy Targaryenowie posiadali żywe smoki – odpowiadał dumnie, że jest jedynym smokiem, jaki potrzebny jest do zwycięstwa. Wojownicy ze wszystkich stron Siedmiu Królestw stawili się na wezwanie, by wraz z królem zapisać się na kartach historii. Dornijczycy zdawali się być zaskoczeni atakiem – w pośpiechu opuszczali swe siedziby i za wszelką cenę unikali bezpośredniej walki, woląc rozpłynąć się w gorących piaskach. Flota morska pod dowództwem Alyna Velaryona skutecznie uniemożliwiała dostarczenie pomocy na drugi brzeg Zielonej Krwi, zaś oddziały piechoty zdobywały opuszczone twierdze. Jedynie rok wystarczył, by Daeron I odniósł swoje wielkie zwycięstwo – Słoneczna Włócznia skapitulowała po dniach zaciętej walki.
Czternastu wysokourodzonych jeńców, którzy powrócili z królem do Królewskiej Przystani w pierwszym księżycu 159, miało być gwarantem posłuszeństwa lordów Dorne. Tymczasową władzę nad prowincją, w charakterze namiestnika, powierzono lordowi Tyrellowi. Dornijczycy nie mieli zamiaru złożyć broni. Przez sześć długich lat ruch oporu względem nowej władzy rósł w siłę, atakując nie tylko oddziały wojsk Siedmiu Królestw, a także samego Namiestnika Południa. Gdy ten zatrzymał się w siedzibie rodu Qorgyle w piątym księżycu 164, przeprowadzono udany zamach na jego życie. Wieść o śmierci znienawidzonego lorda Lyonela wystarczyła, by w jeden dzień zniszczyć cały wysiłek Młodego Smoka. Wojska korony znów wyruszyły na Południe, by wspomóc w boju swych oddanych wojów. Początkowe zwycięstwa dawały nadzieję na ustabilizowanie sytuacji, niestety w trakcie kolejnych walk pod koniec roku życie straciło wielu wielkich rycerzy, powodując ogólne poruszenie wśród wielkich i małych rodów. Dopiero wówczas pozostający w stolicy król zdecydował się osobiście dołączyć do walk, licząc na przechylenie szali na korzyść Żelaznego Tronu. W pierwszym księżycu 165 od Podboju Aegona władca podjął się prób rozpoczęcia rozmów pokojowych. W trakcie podróży pod pokojowym sztandarem zostaje napadnięty przez swych wrogów, w wyniku czego traci życie w wieku dwudziestu dwóch lat.
Żelazny Tron nigdy nie pozostaje pusty na długo - wraz ze śmiercią Daerona I Targaryena na jego miejsce wstąpić miał najstarszy brat zmarłego, Baelor Targaryen. Królewski krewny nie był dobrze znany ani możnym Westeros, ani nawet samej stolicy kontynentu. Dotychczas swe dni spędzał raczej z dala od zgiełku dworu, przebywając wśród posągów Siedmiu i oddając wielogodzinnym modlitwom w sepcie Królewskiej Przystani. Właśnie rzekoma pobożność mężczyzny była jedyną informacją na jego temat, która początkowo krążyła po Siedmiu Królestwach wraz z imieniem Targaryena. Taki stan rzeczy nie trwał jednak długo. Już pierwsze z decyzji nowego króla okazały się w najlepszym wypadku dość kontrowersyjne. Zdrada Dornijczyków i mord przez nich dokonany miały pozostać bezkarne. Zamiast wykorzystania znajdujących się w opiece Korony zakładników do wymierzenia sprawiedliwości, zdecydowano o ich powrocie w rodzinne strony, a sam Baelor I towarzyszył im w wędrówce pieszej, ukończonej w trzecim księżycu tego roku. Następnie, ku rozbawieniu lordów Dorne, podjął się przejścia przez wypełniony żmijami dół, by uwolnić uwięzionego w klatce ponad nim krewnego. To, w połączeniu z długim marszem, niemalże doprowadziło do śmierci władcy - czego niektórzy zaczęli mu z resztą życzyć. Najwyraźniej jednak gorliwość w wierze zapewniła młodemu mężczyźnie przychylność Siedmiu. Wraz z szóstym miesiącem 165 roku po Podboju zakończyła się rekonwalescencja władcy i mógł on rozpocząć podróż powrotną do Królewskiej Przystani, gdzie nastąpić ma koronacja.<br></div><div class="podtytul">Garść informacji technicznych:</div><center><div class="text1"><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Forum osadzone będzie w uniwersum znanym z serii Pieśni Lodu i Ognia autorstwa George'a R.R. Martina. Czas akcji to rok 165 po Podboju, z niewielkimi zmianami względem kanonicznych wydarzeń - wszystkie zostały wskazane w odpowiednich tematach objaśniających lore.<br><br><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Obowiązują avatary realne w klasycznych rozmiarach 200x320, przedstawiające postaci w adekwatnych do świata gry strojach.<br><br><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Dostępne są różnorodne stanowiska, dopasowane do wieku i umiejętności postaci. Mała Rada, dwórki i dworzanie członków rodu rządzącego, stanowiska samych lordów w rodach chorążych.<br><br><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Najważniejszym fragmentem Karty Postaci będzie tzw. "freeform", a więc tekst mający w dowolnej formie przedstawić najbardziej istotne dla danej postaci wydarzenia, cechy szczególne, osobowość, relacje.<br><br><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Forum oparte jest zarówno na storytellingu, jak i rozbudowanej mechanice uwzględniającej różnorodny sposób prowadzenia postaci.<br><br><font color="#FF9933"><strong>➤</strong></font> Znaczna część komunikacji między graczami odbywa się na oficjalnym, forumowym Discordzie.
</div>
<div class="titulo1">ZAPRASZAMY NA UCZTĘ</div>
</div>
</div>
<style>
.anchogone
{
width:600px!important;
margin: 0 auto;
}
.gone
{
width:500px;margin:auto;background-color:#1a1410;color:#d8913e;padding-bottom:15px;
}
.header
{
background-color:#d8913e;color:#eee;text-align:center;display:flex;align-items:center;justify-content:center;
}
.titulo
{
font-family: 'Marcellus';font-size:30px;letter-spacing:1.5px;font-size:32px;width:90%;margin:auto;padding:15px 0px;line-height:1;text-align:center;
}
.barra
{
width:100%;height:1px;background-color:#090203;margin:10px auto;
}
.sub
{
font-size:13px;letter-spacing:1px;line-height:100%;
}
.text1
{
background-color:#090203; color:#664f48; font-family: 'Arial'; font-size:12px;line-height:140%;width:90%;text-align:justify;margin:10px auto;padding:10px;overflow:auto;
}
.podtytul
{
font-family: 'Marcellus';font-size:23px;color:#d8913e;letter-spacing:1.5px;width:90%;margin:auto;line-height:100%;text-align:center;
}
</style>
<br>
<br><br><br>