Eden PBF

Rodzina Rosso

Luisa i Salvatore Rosso pojawili się w Londynie w 1948, dokąd uciekli przed biedą i głodem z sycylijskiej wsi Cucco. W 1949 otworzyli restaurację, Trattorię da Salvo, która stoi po dziś dzień, umieszczona na parterze jednej z kamienic na Soho. Wciąż pracują w niej jedynie członkowie rodziny. Salvo i Luisa po ponad trzech dekadach na emigracji nadal mówią głównie w swoim ojczystym języku, dlatego obsługą brytyjskich klientów zajmują się ich dzieci i wnuki – a tych mają wielu.

Szukam zatem kuzynów i kuzynek, którzy pracują uczciwie i ciężko, najprawdopodobniej fizycznie – w rodzinnej trattorii, w fabrykach, zakładach pracy, sklepikach, po mugolskiej lub magicznej stronie – i tych, którzy uznali, że takie życie nie jest dla nich, więc wykonują zlecenia dla Martinellich, na pewno ku udręce swoich dziadków. Rossów jest dużo, w różnym wieku. Większość mieszka blisko siebie, w jednej kamienicy na Nokturnie, wielu z nich nawet w jednym mieszkaniu.
Jesteśmy ze sobą blisko, pracujemy razem, gotujemy razem, jemy razem. Żadne z nas najprawdopodobniej nie obejmuje wysokich stanowisk. Jesteśmy konserwatywną, katolicką, zasymilowaną mniej lub bardziej z angielską społecznością rodziną imigrantów, która stara się utrzymać na powierzchni w Londynie.

Wizje

Wiesz gdzie kryją się wizje?
Na dnie oczu. Nie zanurzasz się w nich jak w letniej wodzie jeziora; nie wypływasz na środek spokojnego morza. Spadasz w siną otchłań głodu i zamykającej się wokół czerni. Czujesz przejmujący chłód – a im dłużej patrzysz, tym bardziej chcesz uciec. To te źrenice, które rozszerzają się gwałtownie, połykając płatki błękitu. To głos dochodzący znikąd, rezonujący w powietrzu, umykający spomiędzy nieruchomych ust. To poszatkowane przez świece cienie, które zaczynają tańczyć szkaradnie na suficie. A wreszcie, to Ruth, ustawiona w samym epicentrum drżących mebli, której kontury tracą na ostrości, wzrok ciemnieje, a palce zaciskają się w szpony.
Chcesz wiedzieć, co widzi, gdy sięga odrętwiałymi palcami po amulet. Coś strasznego, tak strasznego, że odwraca się do Ciebie i wyciąga dłonie. Skądś znasz ten omdlewająco powolny ruch, z jakim Ruth opada na kolana. Dziwnie rozjaśnione oczy dostrzegają więcej i mimowolnie postępujesz o krok ku niej. Słyszysz szmer, szelest kartek, urywany szloch. Pochylasz się, chcesz wskoczyć w siną otchłań jej oczu.
Wtedy długie, zimne palce zamykają się na twoim gardle. Arszenik, szepcze Ruth zniekształconym głosem i osuwa się na dno.

Słowem: potrzebuję kogoś, z kim Ruth mogłaby się poddawać sesjom spirytystycznym. Jest medium, a z powodu obłąkania poltergeista wyczuwa duchy inaczej niż inni. Podejrzewam, że mogliby się znać – możemy jednak zacząć ich relacje od samych początków. Wtedy mogliby dopiero nauczyć się umiarkowanego zaufania. Nie sądzę, by Ruth mogła zawierzyć o swoich seansach komukolwiek, z kim nie łączyłaby ją głębsza relacja (przyjaźń, wspólne badania, znajomość sprzed lat). Sama mam kilka pomysłów, więc wystarczy spytać na PW. Płeć, wiek czy czystość krwi nie grają tutaj większej roli – bardziej zależy mi na fascynacji życiem pozagrobowym i przekradającej się w tle zagadce.

Zemsta

Na początku było miło i trochę niezręcznie, ale potem szybko przywykliście. Była zaręczona z twoim bratem – zdarza się, powiedziałeś, nie dzieląc się ze światem swoim romansem. Ruth była dyskretna, tajemnicza i coś w niej niezmiennie pociągało. Może to powłóczyste spojrzenie, zagadkowy uśmiech, cięty język? Cokolwiek to było, popełniliście ten drobny nietakt i nad ranem musieliście spojrzeć sobie w oczy. I przejść nad tym wybrykiem do porządku dziennego.
Wszystko byłoby wspaniale, naprawdę, gdyby nie fakt, że twój brat zmarł. Twoim zdaniem został otruty przez żmiję, która rzuciła w twoim łóżku skórę.
Zrobisz wszystko, by tego gada postawić przed sądem, choćbyś miał podpisać pakt z samym diabłem.

Mógł to być jeden epizod, mogły być zdarzenia cykliczne. Zależy mi jednak na tym, żeby osoba, z którą doszło do romansu, była spokrewniona z jednym z potencjalnych kandydatów na męża Ruth - niemniej ten wątek mogę zmodyfikować, jeśli koncepcja na twoją postać jest inna.

Pozostali

Relacji wszelkich. Znany się ze szkoły? Jeśli tak, to albo twoja postać była z Ruth w elitarnej grupie błękitnokrwistych, albo spotkała się pogardą. Masz swój kram? Handlujesz ziołami? Ruth może u ciebie szukać ukojenia duszy, czegoś na uspokojenie, na odrętwienie kończyn. Też spacerujesz wieczorami po cmentarzach? A więc pewnie wpadliście na siebie z Ruth! Szukasz osoby do rozmowy o zmarłych, ceremoniałach z pogranicza rzeczywistości, a może po prostu jesteś w Londynie, jest późny wieczór, procenty szumią w uszach, a do twojego mieszkania daleko? Może traf chciał, że akurat jesteś pod drzwiami kamienicy Ruth?
Potrzebujesz magicznego obrazu? A może rzeźby? Atelier Ruth stoi przed twoją otworem.

Dobrzy koledzy z Nokturnu

Szukam kolegów. Chłopaków z ulicy, złodziei, kryminalistów, sierot z Cellacha, gangusów, słowem - zapraszam wszystkie społeczne spierdoliny. Wolałbym, by nie mieli bliskich/ścisłych relacji z włoską mafią na Nokturnie, bo wówczas pewnie długo kolegami nie pobędą.
Fajnie, jakby znali się już dłużej. Może jeszcze sprzed odsiadki Regisa, może z dzieciństwa na Nokturnie, kiedy wspólnie opróżniali kieszenie oraz mieszkania nowobogackim mieszkańcom Pokątnej. Byli sobie jak bracia, nawet jeśli trochę dysfunkcyjni.
Nie muszą być obecnie na dobrej stopie. Mogli przez lata nie mieć kontaktu, mogli się w przeszłości poróżnić i być teraz w chłodniejszych stosunkach. Może postaci udało się wyrwać z półświatka i niekoniecznie chce tam wracać? Wówczas Talbott z przyjemnością zachęci go, by wszedł w to z powrotem. Przecież kiedyś dobrze im się razem pracowało, co może pójść nie tak?

REZERWACJA

The Sicilian Clan

Przygarnę wszystkich, którzy chcieliby należeć do Martinellich, lub z nimi współpracować. Chciałabym stworzyć sieć relacji i kontaktów, albo z szeroko pojętą rodziną Sycylijczyków, albo z samym Enzem.
Poszukiwane są płotki, które dopiero pracują na wstęp do rodziny, Soldati, współpracownicy różnej maści i kariery, a także przyjaciele skuszeni obopólnymi korzyściami.

Przyjmę również pracownice i klientów Rozbrykanej Różdżki.

Mean Streets

Poszukuję czystokrwistego absolwenta Hogwartu (lub kilku, obojętnie jakiej płci), o konkretnych, rasistowskich poglądach względem tych o mniej nieskazitelnym rodowodzie. Nie jesteś zadowolony, że taka szlama i jej krewni noszą zielono-srebrne barwy domu węża.

Enzo, gdy był jeszcze nastolatkiem, prowokowany łatwo tracił kontrolę, zależy mi więc na tym, aby pomiędzy naszymi postaciami dochodziło do zaognionego konfliktu skutkującego siniakami, połamanymi kośćmi, szlabanami i ujemnymi punktami. Ma to być negatywna, ciężka relacja, której limity ustalimy sobie sami.

Martinelli uczył się w latach 1964-1971, koniecznym jest więc, aby Twoja postać się z nim nie minęła. Jestem chętna do rozgrywania zarówno myślodsiewni z tamtych lat, jak i obecnych wątków, na które oczywiście będą rzutować szkolne przepychanki. Chętnie przyjmę też tych, którym z upływem czasu poglądy zmieniły się na mniej radykalne.

A poza tym zapraszam każdego, kto ma pomysł na relację. Wścibskie gliny, mściwe kobiety, dłużnicy, koledzy z kasyna, znajomi z przeszłości z tych, lub innych sfer i tak dalej, i tak dalej.